Maatschappelijke Waarde van MannenWerk
MannenWerk heeft een maatschappelijke waarde omdat het mannen ondersteunt in hun natuurlijke evolutionaire ontwikkeling. Eeuwenlang was de functie van de man vooral masculien en patriarchisch van aard. Dit heeft de mensheid veel gebracht (welvaart, kennis, technologische ontwikkeling, wetgeving, democratie, etc.), maar ook veel gekost (geweld, onderdrukking, hebzucht, individualisering, materialisering, etc.). De rol van de man heeft er daarnaast voor gezorgd dat onze huidige maatschappij volgens masculiene leefregels is ingericht. Deze inrichting blijkt op dit moment niet meer optimaal te voldoen aan de wensen en de eisen van de hedendaagse complexe en dynamische leefomgeving (disfunctioneren economische en sociale systemen, klimaatverandering, integratievraagstukken, welvaartsverdeling, etc.). Daarnaast leven we nu in een samenleving waarin steeds meer waarde wordt toegekend aan feminiene en matriarchische waarden als dienstbaarheid, tolerantie, liefde, verbinding, empathie, gevoel en samenwerking en waarin de oude ego-georiënteerde masculiene eigenschappen worden afgekeurd.
Dit evolutionaire proces zorgt voor verwarring in de mannelijke psyche. Enerzijds willen mannen trouw blijven aan hun oorspronkelijke natuurlijke kracht en die op een gezonde manier tot uiting brengen. Anderzijds erkennen mannen de waarde en de wensen van de maatschappij om meer empathisch, sensitief, inlevend en dienend te zijn. Het integreren van deze twee uitersten is de taak waar de man van nu voor staat. Dit proces heeft er voor gezorgd dat de hedendaagse man in een soort mistig gebied is terechtgekomen, ergens tussen de oude robuuste krijger en de moderne gevoelige en zachte man. Beide uitersten blijken nog maar deels te voldoen aan de innerlijke drijfveren van de man en het grijze gebied ertussen zorgt wel voor balans en sociale modelburgers, maar geeft tegelijkertijd weinig voldoening. Vandaar de zoektocht naar een hernieuwde mannelijkheid. Een mannelijkheid waarin zowel de gezonde masculiene als feminiene eigenschappen worden verenigd. En een mannelijkheid waarin de man, vanuit zijn levensvuur, zijn missie kan vormgeven en dienend kan zijn aan de maatschappij.
De zoektocht naar een nieuwe volwassen mannelijke identiteit is niet eenvoudig en het vraagt om een collectieve mannelijke inspanning en een gezonde herintegratie van historisch mannelijke waarden. Vandaar ook het ontstaan van mannengroepen in de jaren negentig. Blijkbaar is dit een proces dat mannen met elkaar hebben aan te gaan. In mannengroepen onderzoeken mannen bovenstaande thema's en ondergaan ze, net als in vroeger tijden, initiaties, beproevingen en krachtmetingen om hun mannelijkheid te ontwikkelen en inzicht te krijgen in hun roeping.
In het mannenwerk proces wordt daarnaast de waarde van broederschap, krijgerschap, dialoog, mannenkracht en mentorschap duidelijk en leren mannen op bewuste wijze hun levensvuur in te zetten. Mannenkracht krijgt hierdoor richting waardoor het constructief kan worden aangewend en het dienend is aan het vrouwelijke, en dus aan het grotere geheel. In dit proces ervaren mannen een hernieuwd besef van zingeving, waardoor ze hun 'zwaard' weer durven te hanteren en hun Koningschap weer durven op te nemen. Ditmaal niet uit eigen belang, of in het belang van de stam, maar in het belang van de samenleving als geheel.
.jpg)
MannenWerk heeft een maatschappelijke waarde omdat het mannen ondersteunt in hun natuurlijke evolutionaire ontwikkeling. Eeuwenlang was de functie van de man vooral masculien en patriarchisch van aard. Dit heeft de mensheid veel gebracht (welvaart, kennis, technologische ontwikkeling, wetgeving, democratie, etc.), maar ook veel gekost (geweld, onderdrukking, hebzucht, individualisering, materialisering, etc.). De rol van de man heeft er daarnaast voor gezorgd dat onze huidige maatschappij volgens masculiene leefregels is ingericht. Deze inrichting blijkt op dit moment niet meer optimaal te voldoen aan de wensen en de eisen van de hedendaagse complexe en dynamische leefomgeving (disfunctioneren economische en sociale systemen, klimaatverandering, integratievraagstukken, welvaartsverdeling, etc.). Daarnaast leven we nu in een samenleving waarin steeds meer waarde wordt toegekend aan feminiene en matriarchische waarden als dienstbaarheid, tolerantie, liefde, verbinding, empathie, gevoel en samenwerking en waarin de oude ego-georiënteerde masculiene eigenschappen worden afgekeurd.
Dit evolutionaire proces zorgt voor verwarring in de mannelijke psyche. Enerzijds willen mannen trouw blijven aan hun oorspronkelijke natuurlijke kracht en die op een gezonde manier tot uiting brengen. Anderzijds erkennen mannen de waarde en de wensen van de maatschappij om meer empathisch, sensitief, inlevend en dienend te zijn. Het integreren van deze twee uitersten is de taak waar de man van nu voor staat. Dit proces heeft er voor gezorgd dat de hedendaagse man in een soort mistig gebied is terechtgekomen, ergens tussen de oude robuuste krijger en de moderne gevoelige en zachte man. Beide uitersten blijken nog maar deels te voldoen aan de innerlijke drijfveren van de man en het grijze gebied ertussen zorgt wel voor balans en sociale modelburgers, maar geeft tegelijkertijd weinig voldoening. Vandaar de zoektocht naar een hernieuwde mannelijkheid. Een mannelijkheid waarin zowel de gezonde masculiene als feminiene eigenschappen worden verenigd. En een mannelijkheid waarin de man, vanuit zijn levensvuur, zijn missie kan vormgeven en dienend kan zijn aan de maatschappij.
De zoektocht naar een nieuwe volwassen mannelijke identiteit is niet eenvoudig en het vraagt om een collectieve mannelijke inspanning en een gezonde herintegratie van historisch mannelijke waarden. Vandaar ook het ontstaan van mannengroepen in de jaren negentig. Blijkbaar is dit een proces dat mannen met elkaar hebben aan te gaan. In mannengroepen onderzoeken mannen bovenstaande thema's en ondergaan ze, net als in vroeger tijden, initiaties, beproevingen en krachtmetingen om hun mannelijkheid te ontwikkelen en inzicht te krijgen in hun roeping.
In het mannenwerk proces wordt daarnaast de waarde van broederschap, krijgerschap, dialoog, mannenkracht en mentorschap duidelijk en leren mannen op bewuste wijze hun levensvuur in te zetten. Mannenkracht krijgt hierdoor richting waardoor het constructief kan worden aangewend en het dienend is aan het vrouwelijke, en dus aan het grotere geheel. In dit proces ervaren mannen een hernieuwd besef van zingeving, waardoor ze hun 'zwaard' weer durven te hanteren en hun Koningschap weer durven op te nemen. Ditmaal niet uit eigen belang, of in het belang van de stam, maar in het belang van de samenleving als geheel.